Statyczna próba rozciągana jest jedną z najczęściej przeprowadzanych metod badań dotyczących wytrzymałości materiału. Polega ono w dużym uproszczeniu na rozciąganiu próbki w różnych kierunkach, aż do momentu jej przerwania. Dzięki temu możliwe jest określenie istotnych dla danego komponentu parametrów, czyli między innymi wytrzymałości oraz granicy plastyczności. Jakich materiałów dotyczy oraz jak przebiega statyczna próba rozciągania?
Statyczna próba rozciągania i jej charakterystyka
Statyczna próba rozciągania dotyczy złączy spawanych oraz stopów metali. W trakcie jej trwania oceniana jest wytrzymałość i odporność na rozciąganie, a także kwestie plastyczności danego komponentu. Metodę tą przeprowadza się w celu określenia kwalifikacji danej techniki spawania, sprawdzenia materiału, a także na potrzeby ekspertyz i opinii. Ma ona duże znaczenie na halach produkcyjnych, zakładach przemysłowych i wielu innych. Właściwie przeprowadzona pozwala uzyskać wiele istotnych informacji na temat danego komponentu.
Statyczna próba rozciągania polega na odkształceniu danych próbek oraz ich pomiarze. Jest to jedno z kluczowych kwestii odnośnie informacji na temat właściwości danych materiałów. W tym przypadku mierzone są ich odkształcenia oraz siła, jako istotne parametry mające wpływ na ich wykorzystanie.
W jaki sposób wykonywana jest statyczna próba rozciągania?
Aby wykonać statyczną próbę rozciągania, niezbędne jest pozyskanie odpowiednich próbek. Mogą być nimi zarówno materiały hutnicze, złącza spawane, zgrzewane lub lutowane, a także te wykonane z tworzyw sztucznych. Metodę tą można stosować w dowolnym kierunku, najczęściej jest to orientacja poprzeczna, prostopadła (tak zwana próba Z) lub wzdłużna, dobierana odpowiednio w zależności od indywidualnych kwestii.
Statyczna próba rozciągania – jakie próbki należy przygotować?
Statyczna próba rozciągana wykonywana jest najczęściej na próbkach okrągłych oraz płaskich, niemniej jednak często również dotyczy wyrobów gotowych oraz wycinków. Inaczej kwestie te wyglądają w przypadku materiałów metalowych, a odmiennie dla tworzyw sztucznych. Odpowiednio przygotowane próbki tworzą formy walców lub wioseł. Jest to konieczne, aby badanie mogło zostać przeprowadzone. W indywidualnych przypadkach stosowane jest badanie próbek bez zmian przekroju.
Gdzie można wykonać statyczną próbę rozciągania?
W akredytowanym Laboratorium Wytrzymałościowym TensLab możliwe jest wykonanie statycznej próby rozciągania dla próbek w standardowej, pokojowej temperaturze oraz w podwyższonej. Dzięki temu uzyskuje się niezwykle dokładne informacje na temat danego materiału. Metoda ta stosowana jest z uwzględnieniem normy PN-EN ISO zgodnie z danymi materiałami. Dzięki tej technice możliwe jest uzyskanie dokładnych informacji na temat wytrzymałości wielu materiałów.
Kiedy warto wykonać statyczną próbę rozciągania?
Wykorzystując możliwości statycznej próby rozciągania, możliwe jest uzyskanie informacji na temat granicy plastyczności w przypadku materiałów takich jak stal konstrukcyjna, a także bez jej dokładnego określenia, co sprawdzi się w przypadku stali nierdzewnej czy stopów aluminium. Dzięki nowoczesnym rozwiązaniom dotyczącym oprogramowania, cały proces można dowolnie monitorować oraz zarejestrować w formie cyfrowej.
Podobne tematy
Leave a Comment